ആർക്കു സ്വന്തം…?!

പാട്ട്

   പടിഞ്ഞാറ്  പടിഞ്ഞാറൊരില്ലം…പാ-

    ലലതല്ലും തീരത്തൊരില്ലം…!

    ഇല്ലത്തെ ചെമ്മുകിൽപല്ലക്കിലെത്തും

    പെണ്ണോ....   തങ്കച്ചെല്ലം…!

2. അന്നാ രാവിന്റെ ചില്ലകൾ പൂത്തപ്പോൾ

    വന്നൂ ആരോമൽ മന്ദം---വിണ്ണിൽ

    വന്നൂ ആരോമൽ മന്ദം.

    എന്നേ  ആ മരച്ചോട്ടിൽ കണ്ടിട്ടോ

    എന്തേ മടങ്ങീ തങ്കം…! പൂനുള്ളാ-

    തെന്തേ മടങ്ങീ തങ്കം….!?

3. ചന്ദനപ്പൊയ്കയിൽ മുങ്ങിക്കുളിക്കാൻ

    വന്നൂ വിണ്ണിലച്ചന്തം….! ഇന്നു

    വന്നൂ വിണ്ണിലെച്ചന്തം…!

    കുന്നിൽ നീരാളമൂരിവിരിക്കുമീ

    കന്യകയാരുടെ സ്വന്തം--!?

                             -മധു,മുട്ടം

കല്‌പ്പടവ്

നടയിൽത്തെളിയുവാൻ പോകുന്ന ദീപമി-

പ്പടവിനെ കൈകൂപ്പിനിൽ‌പ്പൂ…..!?

മിഴിയിൽ‌പ്പതിഞ്ഞുവോ ഈ കൃഷ്ണശിലയിലെ

പ്പിഴവന്ന പാഴ്‌സുരമുദ്ര...!

കരമൊന്നുപാളി പണ്ടുളിയോടെ കാലമെൻ

കരളിന്റെ നീലമൗനം കടഞ്ഞതിലെന്റെ

കനവുകൾ കോറവെ വെറിവീണുചിതറിയെ-

ന്നറിയു നീ ഈ കൃഷ്ണശിലയെ.....

മലരൊന്നു പതിയാതെ... 

തിരിയൊന്നു തെളിയാതെ...

വടിവറ്റയൊരു ശിലാഖണ്ഡമായിവിടെന്റെ

ഗതകാലനിനവുകൾ കുടികൊണ്ട കാവിലെ-

പ്പടവായ്ക്കിടക്കുമെന്നിടനെഞ്ചിലിന്നുമു-

ണ്ടൊരു ദേവശില്പത്തിൻ പടു പാട്....! ദീപമേ

അറിയു നീ ഈ കൃഷ്ണശിലയെ.

കനവിന്റെ കൗമാരനീലമൗനങ്ങൾക്കു

മനയോല ചാലിച്ച രജനീദളങ്ങളും..

തിരികരിഞ്ഞൊടുവിലെൻ 

ചമയങ്ങൾ തീരാതെ

ചിറകിട്ടടിച്ചുപോയൊരു വിൺചെരാതും...

കരളിന്റെ കന്നേപ്പുറത്തുള്ള കാവിലു,ണ്ട-

വിടെന്റെ ഓർമ്മകൾ കണ്ണുനീർപ്പൂക്കുല-

ക്കതിരുകൾ തുള്ളിച്ചു തുള്ളുന്ന കളവുമു,ണ്ട-

റിയു നീ ഈ കൃഷ്ണശിലയെ.

ഇവിടെൻ ശിലാമൗനനാകൂദരങ്ങളിൽ

പിണയുന്ന കൃഷ്ണസർപ്പങ്ങളെൻ പകലിന്റെ

കനൽമെത്തമേൽ വീണു പിടയുന്നു....; ഇരുളിന്റെ

ജടയഴിഞ്ഞിടനെഞ്ചിലിഴയുന്നു..; അവസാന-

യുത്താളമുള്ളിന്റെ ഡമരിൽ നിന്നടരുന്നു....

ഒടുവിലെൻ പ്രത്യുഷ:സിന്ദൂരനാളമായ്

വിടരുന്നുവോയെന്റെ നടയിൽ നീ....!!  ദീപമേ-!

തെളിയുന്നുവോയെന്റെയുള്ളിൽ...!!

ഇനി...നിന്റെയമൃതാംഗുലികളെൻ പ്രാണന്റെ

ഇഴതോറുമെന്നോ മരിച്ചയീണങ്ങളെ-

ത്തഴുകട്ടെ..! എന്നിലെ ശൈലഗീതങ്ങളൊ-

ന്നുണരട്ടെ...! അരുണ സഹസ്രകരങ്ങളാൽ

പുണരു നീ എന്നെ സ്വയംപ്രഭേ-!! പ്രാചീന-

പിഴചാഞ്ഞുറങ്ങുമിടനെഞ്ചിൽ...!

ഒരു നെയ്ത്തിരിത്തുമ്പിൽ 

വിരലൂന്നി.... പ്രേമാഗ്നി-

മുകുളമാ,യനുരാഗ പഞ്ചാഗ്നിയിൽക്കൊടും-

തപവുമാ,യീ സാന്ധ്യതിലകമായ്....ദീപമേ-!

തെളിയുകീ ശൈലനിടിലത്തിൽ...!!

                                          -മധു,മുട്ടം

പാൽക്കടൽക്കുളി

പാട്ടു കവിത

പാൽക്കടലിൽ കുളിച്ചുകുളിച്ചാ-

പാലാഴിപ്പെണ്ണിനെ വളച്ചെടുത്താ-

പാമ്പിൻമെത്തമേൽ കിടപ്പും….ആ

പാമ്പിന്റെ വൈരിമേൽ നടപ്പും….!!

പറയും ഞാനെല്ലാം പറയും…. ആ

മറയും വല്ലാത്തമുറയും…!

പറഞ്ഞുവരുമ്പോൾ ‘പര’ദോഷം…

അറിഞ്ഞുവരുമ്പോൾ പരിതോഷം…!!

ണത്താർമാനിനീനൃത്തം നുകരാൻ

മുപ്പാരെല്ലാം കണ്ണേറാൽ തീർത്താ-

ത്തൂണിലും പിന്നെ തുരുമ്പിലും വരെ

മറഞ്ഞുമൊളിഞ്ഞുമൊളിസേവ……!!

പറയും ഞാനെല്ലാം പറയും……ആ

മറയും വല്ലാത്തമുറയും….!

കറുമ്പൻ കാലിച്ചെറുക്കനായി-

ക്കുറുമ്പുംകാട്ടിക്കറങ്ങും കാലം

ഇടയപ്പെണ്ണിനെ വലച്ചു…..; പോയി-

ട്ടരചപ്പെണ്ണിനെപ്പിടിച്ചു….;

ഇടിച്ചുമാമനെപ്പൊടിച്ചു…;  മുടി-

യഴിച്ചപെണ്ണിനെത്തുണച്ചു….:

ഒഴക്കവൽക്കിഴി കിടച്ചപ്പോൾ ചേടി-

പ്പണിക്കു വേളിയെയയച്ചു…..!!

പറയും ഞാനെല്ലാം പറയും….ആ

‘മറ’യും വല്ലാത്തമുറയും…!

പറഞ്ഞുവരുമ്പോൾ ‘പര‘ ദോഷം….

അറിഞ്ഞുവരുമ്പോൾ പരിതോഷം..!

                  -മധു,മുട്ടം                 

രാക്കിളിപ്പിണക്കം

നീലപ്പീലിയിളക്കും രാവിന്റെ

തൂവലിനിന്നെന്തു മിനുക്കം..!

തേഞ്ചോരും മൊഴിയേ…രാക്കിളിയേ നിന്റെ

പൂഞ്ചുണ്ടിലിന്നെന്തേ പിണക്കം…?!

1-പൂമാനച്ചില്ലയിൽ പൂവമ്പൻ പോറ്റുന്ന

പൂന്തിങ്കൾക്കിളി വന്നൂ—നിന്റെ

തൂവലുരുമ്മിയിരുന്നൂ…

പൂഞ്ചിറകൊതുക്കും രാക്കിളിയേ നിന്റെ

തൂമൊഴിക്കെന്നിട്ടും പിണക്കം…! നിൻ

നീൾമിഴിക്കീറൻ തിളക്കം….!

2-മാലേയത്തെന്നലിൽ മാകന്ദവിശിഖന്റെ

തേരായിന്നവൻ വന്നൂ….നിന്നെ

മാറോടണക്കാൻ നിന്നൂ…

മാമ്പൂമണക്കും ഇണക്കിളിയേ നിന്റെ

മാരനോടെന്തിത്ര പിണക്കം…! നിൻ

ഭാവങ്ങൾക്കിന്നെന്തിണക്കം..!

                      -മധു,മുട്ടം

അസുരഗീതം

           

എത്തിയേൻ മായേ  നിന്റെ 

നടക്കൽ..വേദാന്തം വ-

ന്നെത്തി മൂർച്ഛിക്കാറുള്ള 

രഥ്യാമണ്ഡപം തന്നിൽ…..!

--ഉത്തുംഗതാരാപഥ-

പ്പരപ്പിൽ ദുരൂഹത

പത്തിനീർത്താടും നീല

നിശ്ശബ്ദവിഹായസ്സും...

തൊട്ടുതൊട്ടെല്ലാമസ്ഥി-

മാടമായ് മാറ്റും കാല-

കല്പന നിഗൂഢമായ്

പതുങ്ങും ഹൃദന്തവും...

ബ്രഹ്മകല്പങ്ങൾ ഹോമ-

കുണ്ഡങ്ങൾ ജ്വലിപ്പിക്കെ

ജന്മങ്ങൾ പരാർദ്ധം ഞാൻ

ഹവിസ്സായർപ്പിച്ചിട്ടു-

മിന്നുമീയസ്തിത്വത്തിൻ 

കാവിലെത്തിറയ്ക്കുള്ളിൽ

വന്നെന്നെ വിറപ്പിച്ച 

ഞാനും--- എൻ പ്രജ്ഞയ്ക്കുള്ളിൽ

നിത്യവും കണ്ണാമ്പൊത്തി

കളിക്കെത്തളർന്നു മ-

ച്ചിത്തവും ചിറകുള്ള 

ചിന്തയും ചേക്കേറുന്ന

പൊത്തിതിൽ--വന്നേൻ നിത്യ-

സത്യമേ നിന്നെത്തേടി

ഭക്തനാമെന്നെത്തന്നെ 

നേദിക്കാനില്ലാതകാൻ.

അഷ്ടതാരിണീ--! ദേവീ--!

 ത്വൽ‌പ്പദം തേടിക്കോടി

നക്ഷത്രമായി ക്ഷീര-

പഥത്തിലലഞ്ഞു ഞാൻ

ദുഷ്ടനായ്…, കൃതഘ്നനായ്..,

ശിഷ്ടനായ്..,നിശ്ചേഷ്ടനായ്

മൃഷ്ടമായ് പിന്നെക്കോടി

ജന്മങ്ങൾ നിന്നെത്തേടി....!!

എന്നിൽനിന്നെന്നോളമു-

ള്ളീവഴിക്കനന്തത-

യൊന്നൊന്നായുരിഞ്ഞിട്ട 

പടങ്ങൾ പാറീടുന്നു....!!

എത്രയോ മഹാകല്പം 

വറ്റിയീപ്രപഞ്ചത്തിൽ...

എത്രയോ രൂപം പേറി

ത്തളർന്നേൻ...!! ഇന്നും ദേവീ-!

ബന്ധനങ്ങളെത്തെറ്റി-

ദ്ധരിച്ചാ പ്രമ്ലോചയ്ക്കു

ബിന്ദുവാസരക്കുളി-

രേകുന്നു നിരന്തരം...!

ജുടക സഹസ്രങ്ങൾ

കൊഴിഞ്ഞൂ......! ഇന്നോ മുഖ-

മ്മൂടികൾ ചൂടിച്ചൂടി 

എന്നെ ഞാൻ മറന്നേപോയ്.....!

അങ്കുശങ്ങളെത്തെറ്റി-

ദ്ധരിച്ചു തൂവൽത്തുമ്പാൽ

ശങ്കിയാതയേ ബത-! 

ചാർത്തി ഞാൻ വിരാമമായ്…!

പുരളേ-! നീയല്ലാതെ 

പൂർണ്ണമാം ബിന്ദു വേറെ

വിരിയും സങ്കല്പങ്ങൾ

കരിയായെന്നേയുള്ളിൽ.

ബ്രഹ്മബിന്ദുക്കൾകൊണ്ടീ 

മണ്ണിൽ ഞാനൊഴുക്കിയ

ബ്രഹ്മപുത്രകൾ നിന്റെ 

തൃക്കഴൽ തേടുന്നിന്നും…

യുഗങ്ങൾ അവഭൃഥ-

സ്നാനം ചെയ്തിന്നും മമ

ഹൃദന്തേ പുനർജ്ജനി-

ക്കൂഴം കാത്തിരിക്കുന്നു…!

ഇക്കണ്ട ചരാചര-

സഞ്ചയങ്ങളിലെന്റെ-

യുഗ്രമാം തപസ്സല്ലോ 

തുടരുന്നനുസ്യുതം...

നേരമായില്ലേയിന്നും 

കാരണീ-! സനാതന

തീരമേ-!അടഞ്ഞ നിൻ 

തൃക്കാപ്പു തുറക്കുവാൻ…?

വേണ്ടെനിക്കിനി മൂന്നു

പുരങ്ങൾ…അമ്മേ-! ഒന്നു

ചൂണ്ടിയാൽ കരിഞ്ഞുപോം

വരങ്ങൾ… നാഗാസ്ത്രങ്ങൾ..

വേണ്ടല്ലോ ചിരംവാഴാനമൃതം...! 

എനിക്കിനിവേണ്ടതോ.അമ്മേ-!?

ഒരു പൂർണ്ണമാം വിരാമമാം.

                                           --മധു,മുട്ടം

എന്റെവിസ്മയം

   

മഴവില്ല് കണ്ടു

മതിവരാഞ്ഞും

മറിമാന്മിഴിയിൽ

മതിമറന്നും

തളിരും മലരും

മനം കവരും

കുളിരും പുലർകാല

ഭംഗി കണ്ടും

തെളിമാനംകണ്ടും 

ത്രിസന്ധ്യകണ്ടും

പുളകംകൊണ്ടമ്പിളി-

ത്തെല്ലുകണ്ടും

കവിമനപ്പൂങ്കാ-

വനങ്ങൾ പൂക്കെ

അതിലല്ലെൻ 

വിസ്മയച്ചെണ്ടുപൂത്തു-!

‘അവിടില്ലാക്കൊമ്പി’ലെ

പൂവിറുത്ത്

‘ഇവിടില്ലാനൂലി’ലാ 

പൂവുകോർത്ത്

അഴകോടിന്നീവിധം

ചൂടിനിൽക്കും

മമ മനം കണ്ടു ഞാൻ

വിസ്മയിപ്പൂ….!!

           -മധു,മുട്ടം

കുള