കല്പവൃക്ഷക്കൊമ്പിലേക്കൊരു കത്ത്.

വീണപൂവേ ...! നിൻ സുഗന്ധം  സാമ്യ -

മേലാത്ത  വാസന്ത ഗന്ധം...!

വീണില്ല നീ  നൽ ലതാന്തം..., മൃതി-     

വീണു നിൻ  മുമ്പിലോ  താന്തം ...!

വാടിയന്നാ നാകചന്തം , ഇന്നും

വാടിയില്ലാ  രാഗഗന്ധം...!

വാടിക്കൊഴിഞ്ഞു  നിന്നംഗം ...., ഇന്നും

വാഴുന്നു നിന്നംന്തരംഗം..!!

വാടിക്കു നീ പണ്ടു രുക്മം...., ഇന്നു 

വാണിക്കു സീമന്തരത്നം..!

വല്ലിക്കു പുന്നാരത്തങ്കം...,  ചിന്താ-

മല്ലികൾക്കിന്നു പര്യങ്കം...!

വണ്ടിനോ വാരാവസന്തം....., പണ്ടു 

കണ്ടവർക്കുള്ളിനാനന്ദം...,

ചെണ്ടുകൾക്കുത്തുംഗശൃംഗം.....നിന്നിൽ

ക്കണ്ടശ്രുഗംഗാതരംഗം.....

രാഗലോലർക്കു നിന്നന്തം അനു-

രാഗകഥതൻ ദുരന്തം....

സൽക്കലക്കേകി  നിൻബന്ധം    നവ-

വൽക്കലം ചാർത്തും നിബന്ധം.

ആശാനു ഭാവതരംഗം  നീയി-

ന്നാശകൾ മുത്തും പതംഗം....!

അദ്വൈതചിന്താമുകുന്ദം നീയാം

വിശ്വൈക ഭാവനാകുന്ദം

സന്തപ്തമർത്ത്യഹൃദന്തം  തോറും 

സംഫുല്ലമായ വസന്തം....!

അന്നു നിന്നംഗപ്രത്യംഗം  ചൂഴെ

നിന്നൊരാ മാനസഭൃംഗം

മുങ്ങിയാനാമോഹഭംഗം തന്നിൽ-

വിങ്ങിയീ ഉദ്യാനരംഗം...

എങ്കിലും....സംസാരബന്ധം  ചിന്തി

വന്നുവോ നിന്നാത്മഭൃംഗം.....!?

പിന്നങ്ങു നിന്നംഗസംഗം ചാർത്തി

നിന്നുവോ വീതാഭിഷംഗം....?

സുന്ദരീ....സപ്പരിസ്പന്ദം പരി-

സ്യന്ദിച്ചുവോ  നീ  മരന്ദം.....?

                                           -മധു,മുട്ടം