അസുരഗീതം

           

എത്തിയേൻ മായേ  നിന്റെ 

നടക്കൽ..വേദാന്തം വ-

ന്നെത്തി മൂർച്ഛിക്കാറുള്ള 

രഥ്യാമണ്ഡപം തന്നിൽ…..!

--ഉത്തുംഗതാരാപഥ-

പ്പരപ്പിൽ ദുരൂഹത

പത്തിനീർത്താടും നീല

നിശ്ശബ്ദവിഹായസ്സും...

തൊട്ടുതൊട്ടെല്ലാമസ്ഥി-

മാടമായ് മാറ്റും കാല-

കല്പന നിഗൂഢമായ്

പതുങ്ങും ഹൃദന്തവും...

ബ്രഹ്മകല്പങ്ങൾ ഹോമ-

കുണ്ഡങ്ങൾ ജ്വലിപ്പിക്കെ

ജന്മങ്ങൾ പരാർദ്ധം ഞാൻ

ഹവിസ്സായർപ്പിച്ചിട്ടു-

മിന്നുമീയസ്തിത്വത്തിൻ 

കാവിലെത്തിറയ്ക്കുള്ളിൽ

വന്നെന്നെ വിറപ്പിച്ച 

ഞാനും--- എൻ പ്രജ്ഞയ്ക്കുള്ളിൽ

നിത്യവും കണ്ണാമ്പൊത്തി

കളിക്കെത്തളർന്നു മ-

ച്ചിത്തവും ചിറകുള്ള 

ചിന്തയും ചേക്കേറുന്ന

പൊത്തിതിൽ--വന്നേൻ നിത്യ-

സത്യമേ നിന്നെത്തേടി

ഭക്തനാമെന്നെത്തന്നെ 

നേദിക്കാനില്ലാതകാൻ.

അഷ്ടതാരിണീ--! ദേവീ--!

 ത്വൽ‌പ്പദം തേടിക്കോടി

നക്ഷത്രമായി ക്ഷീര-

പഥത്തിലലഞ്ഞു ഞാൻ

ദുഷ്ടനായ്…, കൃതഘ്നനായ്..,

ശിഷ്ടനായ്..,നിശ്ചേഷ്ടനായ്

മൃഷ്ടമായ് പിന്നെക്കോടി

ജന്മങ്ങൾ നിന്നെത്തേടി....!!

എന്നിൽനിന്നെന്നോളമു-

ള്ളീവഴിക്കനന്തത-

യൊന്നൊന്നായുരിഞ്ഞിട്ട 

പടങ്ങൾ പാറീടുന്നു....!!

എത്രയോ മഹാകല്പം 

വറ്റിയീപ്രപഞ്ചത്തിൽ...

എത്രയോ രൂപം പേറി

ത്തളർന്നേൻ...!! ഇന്നും ദേവീ-!

ബന്ധനങ്ങളെത്തെറ്റി-

ദ്ധരിച്ചാ പ്രമ്ലോചയ്ക്കു

ബിന്ദുവാസരക്കുളി-

രേകുന്നു നിരന്തരം...!

ജുടക സഹസ്രങ്ങൾ

കൊഴിഞ്ഞൂ......! ഇന്നോ മുഖ-

മ്മൂടികൾ ചൂടിച്ചൂടി 

എന്നെ ഞാൻ മറന്നേപോയ്.....!

അങ്കുശങ്ങളെത്തെറ്റി-

ദ്ധരിച്ചു തൂവൽത്തുമ്പാൽ

ശങ്കിയാതയേ ബത-! 

ചാർത്തി ഞാൻ വിരാമമായ്…!

പുരളേ-! നീയല്ലാതെ 

പൂർണ്ണമാം ബിന്ദു വേറെ

വിരിയും സങ്കല്പങ്ങൾ

കരിയായെന്നേയുള്ളിൽ.

ബ്രഹ്മബിന്ദുക്കൾകൊണ്ടീ 

മണ്ണിൽ ഞാനൊഴുക്കിയ

ബ്രഹ്മപുത്രകൾ നിന്റെ 

തൃക്കഴൽ തേടുന്നിന്നും…

യുഗങ്ങൾ അവഭൃഥ-

സ്നാനം ചെയ്തിന്നും മമ

ഹൃദന്തേ പുനർജ്ജനി-

ക്കൂഴം കാത്തിരിക്കുന്നു…!

ഇക്കണ്ട ചരാചര-

സഞ്ചയങ്ങളിലെന്റെ-

യുഗ്രമാം തപസ്സല്ലോ 

തുടരുന്നനുസ്യുതം...

നേരമായില്ലേയിന്നും 

കാരണീ-! സനാതന

തീരമേ-!അടഞ്ഞ നിൻ 

തൃക്കാപ്പു തുറക്കുവാൻ…?

വേണ്ടെനിക്കിനി മൂന്നു

പുരങ്ങൾ…അമ്മേ-! ഒന്നു

ചൂണ്ടിയാൽ കരിഞ്ഞുപോം

വരങ്ങൾ… നാഗാസ്ത്രങ്ങൾ..

വേണ്ടല്ലോ ചിരംവാഴാനമൃതം...! 

എനിക്കിനിവേണ്ടതോ.അമ്മേ-!?

ഒരു പൂർണ്ണമാം വിരാമമാം.

                                           --മധു,മുട്ടം