മധു,മുട്ടം
ധർമ്മം
കാട്ടിലാണീ ലോക-
ത്തധർമ്മം നാട്ടിലുമെന്നാ
മർമ്മം കണ്ടോർ
മാമുനിമാർ
പറഞ്ഞു പണ്ടേ-!
നല്ലകാലത്തെന്നും ധർമ്മം
കാട്ടിലലഞ്ഞുതിരിഞ്ഞെ-
ന്നല്ലയോ പറഞ്ഞു
നമ്മോടിതിഹാസങ്ങൾ…!
പതിന്നാലു സംവത്സരം
രാമായണത്തിലും, കഷ്ടം-!
പന്തീരാണ്ടുകാലം പിന്നാ
ഭാരതത്തിലും…!!
ധർമ്മാധർമ്മങ്ങൾക്കു മുഖം
തിരിച്ചറിയാത്ത കൊടും-
കർമ്മവേദികളായെന്നും
പടക്കളങ്ങൾ.
ഒടുവിലോ-!? കൊന്നും
കൊല-
വിളിച്ചുമാ ധർമ്മം വീണ്ടും
പടികയറുമ്പോഴല്ലോ
പരമകഷ്ടം….!!
അലഞ്ഞാലുമാരണ്യത്തിൽ
സുഖവാസമായിരുന്നെ-
ന്നറിയുന്നു നടുക്കത്തോ-
ടധർമ്മാരികൾ…!
ധർമ്മാ‍ധർമ്മങ്ങളെ
രണ്ടു
ചേരിയാക്കിക്കാണിച്ചതിൻ
നർമ്മമറിഞ്ഞവരോർത്തു
ചിരിച്ചിടുന്നു.
ഓർത്താലമ്മുനീന്ദ്രരുള്ളി
ലാർത്തു ചിരിപ്പതിൻ
പൊരുൾ
പാർത്താലെന്നുമാരും
പൊട്ടിച്ചിരിച്ചുപോകും-!!
കുരവയുമാർപ്പുമായ് വന്ന-
ണിനിരക്കുന്നു ക്രീഡാ-
രതിയുള്ളോർ-രസികന്മാർ-
സമതയുള്ളോർ
*മരിയാദയില്ലാത്ത മൈ-
താനമേറി ലീലയാ കാൽ-
വിരലാലെ കളമൊന്നായ്
വരച്ചിടുന്നു.
ഒരു പുറമൊരുചേരി..,
മറുപുറം
മറ്റേച്ചേരി;
നടുവിലാ നിയമത്തിൻ
വിരൽ പൊങ്ങുന്നൂ.
വെറുമൊരു വരയിൽനി-
ന്നുണരുന്നു രസത്തിന്റെ
വെളുത്ത ശരിയും
പാവം കറുത്തതെറ്റും…!!
കളിക്കളം പിറക്കുന്നു;
കളിയിൽ പൊയ് ജനിക്കുന്നു,
കളിപ്പിക്കാൻ ദേവർഷികൾ
കക്ഷിചേരുന്നു-!!
ഇരുചേരികളും
തോറ്റു
മടങ്ങുന്നു--! വരച്ചിട്ട
വരകളാർക്കും വേണ്ടാതെ
ജയിച്ചിടുന്നു----!!
അതുകണ്ടു പൊട്ടിച്ചിരി-
ച്ചിരിക്കുന്ന മുനിമാർതൻ
ചിരിക്കൊപ്പം ചിരിക്കാനാ-
ളില്ലാതാകുന്നൂ----- .
---0---
-----------------------------------------------------------------
*മരിയാദ= മര്യാദ=
അതിര്.